Ήταν Δευτέρα βραδάκι και ήμουν απασχολημένος με ένα online διαδικτυακό παιχνίδι στον υπολογιστή. Δεν θα αναφέρω ότι έχω τον πιο τέλειο παίκτη στο σέρβερ, αλλά είναι ο μοναδικός (από τους αρκετούς που έχω) "ντυμένος" με τον καλύτερο εξοπλισμό που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Επίσης μέσα από το παιχνίδι είναι ευκαιρία να μιλήσω με δύο φίλες μου, που ζουν στο εξωτερικό.
Είχαμε κανονίσει "επιδρομή" στον μέγιστο βαθμό δυσκολίας (όπου πέφτουν και τα καλά αντικείμενα σαν επιβράβευση νίκης). Παραδόξως φτάσαμε στον τελευταίο αρχηγό σχετικά γρήγορα για επιδρομή με τυχαία άτομα. Τη στιγμή που ο επικεφαλής εξηγούσε την τακτική για το πώς να ρίξουμε το boss, χτυπάει το κουδούνι. Επειδή εγώ ήξερα τη δουλειά μου, ανήγγειλα ένα afk (away from keyboard) για πέντε λεπτά και πήγα να ανοίξω.
Στην εξώπορτα βρέθηκα προ εκπλήξεως. Η Όλγα (μια κοπέλα που έχω περιγράψει σε παλιότερη ιστορία) στεκόταν μπροστά και μου χαμογελούσε. Φορούσε τζιν παντελόνι, πουλόβερ και μπουφάν. Στο χέρι της κρατούσε ένα μικρό σακίδιο.
- Καλησπέρα......... Η συνεχεια εδω
